فرهنگ و رسوم زیبای زاگرس

اول بهمن ماه بر اساس تقویم شفاهی که سینه به سینه تا به امروز هست را مادر بهار کوردی(دالگ اول وهار)نامیده اند
برعکس سالهای خورشیدی فارسی و کریسمس که پیام آور شروع جدید و نو شدن ماه و سال را بابانوروز و بابانوئل می آورند در رسومات مردمان کورد،پیام آور فصل جدید را مادر و یک فرشته نامیده اند چرا که در فرهنگ کوردی مادر نماد زایش ،برکت و مهربانی است
در اولین شب بهار کوردی مردمان کورد آش دالگ اول وهار درست میکنند و بین همسایه ها تقسیم کرده و در ظرفی تمیز و حتی المقدور نو ،سهم مادر اول بهار را کشیده و در کنار اجاق گاز قرار میدهند،عقیده بر این است مادر اول وهار در آن شب به خانه تک تک مردمان سر میزند و وقتی سهم خود را میبیند برای برکت و عاقبت به خیری صاحب خانه دعا میکند
همچنین در این شب پسران نوجوان در گروههای چند نفری با شعار
امشو اول وهاره /خیره مالت بواره
(امشب اول بهار است /خیر و نیکی برات بباره)
به درب منازل رفته و با خبر دادن اول بهار از صاحب خانه هدایایی هرچند کوچک مثل خرما،شیرینی،قند و…میگیرند
از دیگر اعتقادات مردم این است ده روز قبل و ده روز بعد از شروع بهار کوردی بارش نزولات آسمانی بیشتر است و حتی در خشکسالی هم در این روزها قطعا مقداری باران و برف میبارد

جا دارد این رسومات قدیمی را همچنان زنده نگه داریم،قطعا در کنار این رسومات زیبا که تا به امروز ماندگار بوده،حکمتی هست و سخنان و عقاید گذشتگان با مرور زمان و دنیای مدرن همچنان حرفی برای گفتن دارند
با احترام تمام به همه زبانها
و ملت های آزاده ی،جهان
میراث دار لایقی برای فرهنگ کهن ایران باشیم